Yönetmenler: Emma de Swaef, Marc James Roels
2012, 17', diyalogsuz
Willy çocukluğunu geçirdiği natüralist topluluğa geri döner, hasta annesi de yanındadır. Annesinin ölümü üzerine Willy ormana kaçar, ancak anılar peşini bırakmaz. Kendini kaybederek mutlak aşkı bulacaktır. Willy’nin hikayesi aslında herkesin hikayesidir. Annesine vedası, yetişkinliğe geçişi, pişmanlıkları, söylemediği ve yapmadığı şeyler: Hepsi sürdürülemez bir burgaç olup yeniden karşısına çıkar; tek çözüm ise evrenin boşluğuna doğru kanat açmaktır. Filmdeki karakterleri, çevreyi ve evreni oluşturan yün gibi narin ve dokunaklı olan Oh, Willy…, animasyonun cansız nesneleri duygulara dönüştürme şeklindeki olağanüstü becerisinin bir başka kanıtıdır.
“Portre insanlık durumunun dışından ve de içinden bahseder, bir kişinin fiziği kadar psikolojisini de yansıtır –ya da yansıtmalıdır.”
Manolo Valdés’in resimleri, maddesel bir mevcudiyet arayışındayken, bu arayış onun heykellerinde daha da belirgindir. Her geçen yıl, bu alanda daha üretken hale gelir. Günümüzde heykel, sanatçının zamanının ve çabalarının büyük bir bölümünü kapsıyor.
1962’de fluxus hareketinin önde gelen üyelerinden Philip Corner, Piano Activities (Piyano Etkinlikleri) başlıklı bir performans sırasında yaptıklarıyla ciddi müzik çevrelerinde büyük olay yaratmıştı.
Salı - Cuma 11.00 - 18.00
Müze Pazartesi, Cumartesi ve Pazar
günleri kapalıdır.
Çarşamba günleri öğrenciler müzeyi
ücretsiz ziyaret edebilir.
Tam: 25 TL
İndirimli: 10 TL
Grup: 20 TL (10 kişi ve üstü)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
