Asamblaj Atölyesi: Figürlü Tabaklar

Pera Çocuk
4-6 Yaş

  • 1 Mart 2025 / 10.30
  • 22 Mart 2025 / 10.30

Kahve Molası sergisini gezen çocuklar, Kütahya Çini ve Seramikleri Koleksiyonu’nda bulunan ve 18. yy gündelik hayattaki kostümleri anlatan bir kitaptan yararlanarak resmedilen insan figürlü tabak seçkisini inceliyor. Farklı insan figürü çıktılarını karton tabakların üzerine yapıştıran çocuklar, figürlerin etrafını çeşitli renk ve büyüklükteki boncuk, mozaik taşı ve düğme gibi malzemeler kullanarak süslüyor. 
 
Kontenjan: 10 kişi 
Süre: 60 dakika 
Atölye Başına Katılım Bedeli: 350 TL 

Etkinlik Pera Müzesi’nde gerçekleşecektir.  

yükleniyor.. Yükleniyor...
yükleniyor... Yükleniyor...
yükleniyor.... Yükleniyor...
Yükleniyor ...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
Yükleniyor ...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
Yükleniyor ...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
Yükleniyor ...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
yükleniyor ... Yükleniyor...
Yükleniyor ...

Bergman’da Yüzler/ Aynalar/ İllüzyonlar

Bergman’da Yüzler/ Aynalar/ İllüzyonlar

Şöyle bir proje hayal edin: Birisi çıkıp, Bergman filmlerinde, perdede yüzlere yakın plan yapılan dakikaları saysın, sonra da bu sayıyı onun tüm filmlerinin süresine oranlasın. Benim hissim o ki, ortaya hiç de azımsanamayacak büyüklükte bir oran çıkacaktır. 

Gece Yarısı Korku Hikâyeleri: Polen, Fotosentez & Rock’n Roll <br> Murat Başekim

Gece Yarısı Korku Hikâyeleri: Polen, Fotosentez & Rock’n Roll
Murat Başekim

Loş gecede çağırıyor. Beni. Beni istiyor. İşitiyorum fısıltısını. Parfümünü.Tatlı tükürüğünü. Siluet sallanıyor. Çağırıyor. Ona gitmeliyim.O kadar uzakta değil. İşitiyorum. Aşk bu. Eminim.

 

Gece Yarısı Korku Hikâyeleri: Son Sefer <br> Galip Dursun

Gece Yarısı Korku Hikâyeleri: Son Sefer
Galip Dursun

Biraz önce, yolcu salonunda vapurun hareketini beklerken aklıma bir oyun geldi. Küçükken evde, buradan epey uzakta ve geçmişte kalmış ülkemde oynadığımız, nasıl oynadığımızı bile hatırlayamadığım bir oyun. Vapura binmek için bekleyen kalabalığın arasında kendimi olduğumdan bin kat daha yalnız hissettiren cinsten.