Marcel Dzama’dan 5 Film Önerisi

Marcel Dzama’nın sinemayla kurduğu bağ, çizimlerinden video işlerine tüm eserlerinin temelinde yer alıyor. Aşağıdaki beş film, onun anlatım biçimini şekillendiren başlıca ilham kaynakları.

Aya Yolculuk (1902), Georges Méliès
Dzama’nın görsel stilini en başından beri etkileyen bu sinema öncüsü, sanatçının ay figürlerine olan ilgisinin de kaynağı. Aya Yolculuk’taki kamera hilelerinin etkisi Dzama’nın hem resimleri hem de video işlerinde yankı buluyor.

Kırmızı Pabuçlar (1948), Michael Powell ve Emeric Pressburger
Dzama’nın bale sevgisinin gerçek anlamda başlatan bir film. Özellikle filmin doruk noktasında yer alan sürreal sekans, sanatçının favori sinema sahnelerinden biri ve kendi üretimlerine büyük ilham sağlıyor.

Üçüncü Adam (1949), Carol Reed
Genç yaşta eski filmlere ve sinemaya aşık olmasını sağlayan bir yapım. Dönme dolap sahnesindeki Orson Welles’in konuşması Dzama için bir diyalog başyapıtı. Sanatçı ışık ve gölge kullanımlarının eserlerine yön verdiğini söylüyor.

M (1931), Fritz Lang
Gerilim ve mizansenin ustaca birleştiği zavallı bir seri katilin hikayesini anlatan klasik film “M”, temposuyla Dzama’ya göre pek çok filme ilham olmuştur. Peter Lorre’nin performansı ve filmdeki gölge oyunları ve ışık kullanımı, Dzama’nın video işlerine de yansıyor.

Kutsal Dağ (1973), Alejandro Jodorowsky
“Bu filmin tuhaflığı, sinemanın olanaklarını gerşekten genişletti” diyen Dzama için bu film geç gelen ama güçlü bir keşif. Her karesi bir fotoğraf gibi nitelendirilebilecek, çarpıcı bir görsel dünya.