Atina

  • 22 Kasım 2023 / 19.00

Yönetmen: Eva Stefani
Yunanistan, 1995, 40', DCP, renkli
Yunanca ; Türkçe, İngilizce altyazılı 

1995 baharında bir gece, Atina’daki Larissa Tren İstasyonu’ndaki yaşamı izleyen kamera, istasyonun “kiracıları” olan Antonia, Florakis ve George’la tanıştırıyor bizi. Çekimleri dört hafta boyunca süren film, tek bir akşamın kronolojik yapısını takip ederek istasyonda yaşayan insanların bir galerisini sunuyor: Evsizler, askerler ve göçmenler, farklı dünyaların buluştuğu ve bir arada var olduğu bir alanı tanımlıyor.

Yunanistan Sineması Günleri

Prova

Yunanistan Sineması Günleri

Rom

Yunanistan Sineması Günleri

Meteor ve Gölge

Yunanistan Sineması Günleri

Fournoi, Bir Kadın Toplumu

Yunanistan Sineması Günleri

Atina

Yunanistan Sineması Günleri

Megara

Yunanistan Sineması Günleri

Helidona’nın Çocukları

Yunanistan Sineması Günleri

Doxobus

Yunanistan Sineması Günleri

Yaralı Ağaç

Yunanistan Sineması Günleri

Theofilos

Yunanistan Sineması Günleri

Diğer Mektup

Yunanistan Sineması Günleri

Kumpanya

Yunanistan Sineması Günleri

Kısa Film Seçkisi

Yunanistan Sineması Günleri

Mutlu Gün

Yunanistan Sineması Günleri

Görüşürüz

Yunanistan Sineması Günleri

Byron: Şeytan İçin Bir Ezgi

Sonsuz Paris (1959-1965)

Sonsuz Paris (1959-1965)

1960’lı yıllarda, Alberto Giacometti yaşadığı kente, Paris’e, sokaklarını, kafelerini, atölyesini ya da karısı Annette’in dairesi gibi daha özel yerleri çizerek saygısını sunmuştur, bu çizimler onun en son kitabını oluşturacaktır: Paris sans fin (Sonsuz Paris). 

Bir Elçinin Seyahati

Bir Elçinin Seyahati

Hikâye 1709 yılında İsveç Kralı Demirbaş Şarl’ın ( XII. Karl) Rus Çarı Petro’dan kaçarken Osmanlı’ya sığınması ile başlıyor. İsveç Osmanlı’ya borçlanıyor, bu sırada Osmanlı stratejik bir değişiklik yapıyor ve artık Avrupa’ya elçi yollamaya başlıyor… Tarihi metin ve sefaretnamelerden yola çıkarak Oryantalist Resim Koleksiyonu yöneticimiz Barış Kıbrıs kaleme aldı.

Niko Pirosmani

Niko Pirosmani

“İsimsiz bir Mısır freski, bir Afrika putu ya da bir Girit vazosu: Pirosmani’nin işleri bunların arasında sayılmalı. Onu gerçekten algılayabilmenin tek yolu bu… Bir Pirosmani görünce, insan Gürcistan’a inanç duymaya başlar.”