Orgosolo Haydutları

  • 4 Mayıs 2014 / 16.00
  • 9 Mayıs 2014 / 20.00

Yönetmen: Vittorio De Seta
Oyuncular
: Michele Cossu, Peppeddu Cuccu, Vittorina Pisano
İtalya
, 98, 1961, siyah-beyaz
İtalyanca, Türkçe altyazıyla

Yılların belgeselcisi Vittorio De Sica, tümüyle Sardinyalı köylülerden oluşan amatör bir oyuncu kadrosuyla çektiği bu düşük bütçeli dramla konulu filme döndü. Peppeddu Cosso, haksız yere suçlanan çoban olarak başrolün hakkını veriyor. Çoban hapse girmemek için kaçıyor ve sürüsünü de beraberinde götürüyor. Ancak kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet gibi, koyunları ölünce zavallı adam gerçekten de suça bulaşıyor ve hayatta kalabilmek için çalmak zorunda kalıyor.

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Roma, Açık Şehir

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Hemşehri

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Almanya, Sıfır Yılı

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Stromboli

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Umberto D

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Ekmek, Aşk ve Hayal

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Aylaklar

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

İtalya’ya Yolculuk

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Orgosolo Haydutları

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Cesare Zavattini

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

İtalyan Sinema Tarihi

Orgosolo Haydutları

Osmanlı’da Kahve İkramı

Osmanlı’da Kahve İkramı

Osmanlı saray ve konak haremlerinde kahve ikramı törenle yapılırdı. Önce gümüş tatlı takımı ile tatlı (reçel) sunulur, ardından kahve ikramı başlardı. Kahve güğümü, tombak, gümüş veya pirinçten yapılmış, ortasında kor ateş bulunan ve kenarlarına takılı üç zincirden tutularak taşınan sitile oturtulurdu. Sitil örtüsü ise, yuvarlak, atlas veya kadifeden, sırma, sim, pul, hatta inci ve elmas işlemeli olurdu.

Rineke Dijkstra Bana Bak!

Rineke Dijkstra Bana Bak!

“Portre insanlık durumunun dışından ve de içinden bahseder, bir kişinin fiziği kadar psikolojisini de yansıtır –ya da yansıtmalıdır.”

Turquerie

Turquerie

14. yüzyılda Balkanlar’a giren, 15. yüzyılda Konstantinopolis’i fetheden, 16. yüzyılda Viyana kapılarına dayanan Osmanlı İmparatorluğu, uzun süre Avrupa’nın korkulu rüyası olmuştur. Ancak 17. yüzyıl sonlarına gelindiğinde imparatorluğun genişlemesi durmuştu.