İtalyan Sinema Tarihi

  • 4 Mayıs 2014 / 12.30
  • 14 Mayıs 2014 / 16.00

Yönetmen: Carlo Lizzani
İtalya
, 165’, 1992, renkli
İtalyanca, Türkçe altyazıyla

Yeni gerçekçilik nedir? André Bazin bunu “veri” sineması ve “kurgulanmış habercilik” olarak adlandırıyordu, çünkü öncülleri, bu yönetmenlerin kendilerini özdeşleştirdiği anti-Faşist hareketteydi. Her ne kadar Renoir’a da borçlu idiyseler de (Luchino Visconti de, Michelangelo Antonioni de onunla çalışmıştı), yeni-gerçekçiler filme aldıkları gerçekliğin bütününe saygı duyuyordu. Daha akademik belgesel bir yaklaşım olarak Carlo Lizzani’nin 1992’de “Antologia del Cinema Italiano” (İtalyan Sineması Antolojisi) dizisi için yaptığı bu belgesel, yeni-gerçekçiliği 1942’den 1954’e uzanan geniş bir bağlamda ele alıyor.

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Roma, Açık Şehir

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Hemşehri

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Almanya, Sıfır Yılı

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Stromboli

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Umberto D

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Ekmek, Aşk ve Hayal

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Aylaklar

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

İtalya’ya Yolculuk

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Orgosolo Haydutları

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

Cesare Zavattini

Masalın Sonu<br/>İtalyan Yeni Gerçekçiliği

İtalyan Sinema Tarihi

Sergey Parajanov Anlatıyor

Sergey Parajanov Anlatıyor

“Olabilecek en kötü hapishane koşullarıyla karşılaştığımda, bir seçim yapmak zorunda olduğumu anladım: ya dibe vuracaktım ya da bir sanatçı olacaktım.”

ÇOK İŞ VAR YAPACAK <br>…lâkin zaman!

ÇOK İŞ VAR YAPACAK
…lâkin zaman!

Yitirilmiş bir dostun ardından ona, onun geride bıraktıklarına dönüp bakmak bugün bize ulaşanların izlerini sürerek ona dair, “eseri”ne dair bir şeyler yapmaya kalkışmak ne zor işmiş! Samih Rifat’ın, birbirimize seslendiğimizde kullandığımız unvanıyla “Samih Usta”nın fotoğrafları, filmleri, desenleri, çevirileri, şiirleri, kitapları ve defterleri etrafında, birlikte farklı kurumlarda mesai yaptığı arkadaşlarının çalıştığı Pera Müzesi’nde açılacak bir sergi ve başka bazı etkinlikler yapma  hazırlama sorumluluğunu üstlendiğimde doğrusu bu zorluğu sezmiş ama köklerinin ne denli derine inebileceğini tam olarak kavramamıştım. Birden fazla nedenle.

Çıplak Kadından Çıplak Tene

Çıplak Kadından Çıplak Tene

Üryan, Çıplak, Nü: Türk Resminde Bir Modernleşme Öyküsü sergisi kapsamında, Cumhuriyet Gazetesi yazarı, Marmara ve Yeditepe Üniversitesi Öğretim Görevlisi Nazlı Pektaş’ın, serginin küratörü Ahu Antmen ile yaptığı ve kısa hali Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınlanan röportajın tamamını paylaşıyoruz.