La Soledad

  • 8 Ekim 2017 / 14.00
  • 14 Ekim 2017 / 16.00

Yönetmen: Jorge Thielen Armand
Oyuncular: José Dolores López, Adrializ López, Marley Alvillares, Jorge Thielen Hedderich, María Agamez Palomino, Cristina Armand
Venezüela, Kanada, İtalya, 2016, 89’, renkli,
İspanyolca; Türkçe altyazılı

José, Venezüella’nın başkenti Caracas’ta ailesiyle beraber sığındıkları bir evde fakir bir hayat süren genç bir baba. Kuşaklardır hizmet verdikleri aile, ekonomik güçlükler nedeniyle hep birlikte yaşadıkları La Soledad adlı binayı satışa çıkarınca, José’nin yeni bir hayat kurma zorunluluğu onu ve ailesini daha da sıkıştırıyor. Bir ülkenin sosyal atmosferi, yıkılmak üzere olan bir bina metaforunda canlanıyor; geçmişe ve birbirine tutunan bir ailenin ekonomik güçlüklerle olan savaşı kimi zaman şiirsel bir büyünün etkisinde, kimi zaman bir belgesel gerçekliğinde işleniyor. Jorge Thielen Armand’ın gerçek olaylardan esinlendiği ilk filmi La Soledad’da mahallenin gerçek sakinleri de rol almış.

 

 
 

Ev Diye Bir Yer

La Soledad

Ev Diye Bir Yer

Zerre

Ev Diye Bir Yer

99 Ev

Ev Diye Bir Yer

Leviathan

Ev Diye Bir Yer

Versay Kraliçesi

Ev Diye Bir Yer

Doğulu Çocuklar

Ev Diye Bir Yer

Yuva

Ev Diye Bir Yer

Köpekler

Ev Diye Bir Yer

Boz Bahçeler

La Soledad

Sergey Parajanov Anlatıyor

Sergey Parajanov Anlatıyor

“Olabilecek en kötü hapishane koşullarıyla karşılaştığımda, bir seçim yapmak zorunda olduğumu anladım: ya dibe vuracaktım ya da bir sanatçı olacaktım.”

Osmanlı’da Kahve İkramı

Osmanlı’da Kahve İkramı

Osmanlı saray ve konak haremlerinde kahve ikramı törenle yapılırdı. Önce gümüş tatlı takımı ile tatlı (reçel) sunulur, ardından kahve ikramı başlardı. Kahve güğümü, tombak, gümüş veya pirinçten yapılmış, ortasında kor ateş bulunan ve kenarlarına takılı üç zincirden tutularak taşınan sitile oturtulurdu. Sitil örtüsü ise, yuvarlak, atlas veya kadifeden, sırma, sim, pul, hatta inci ve elmas işlemeli olurdu.

Turquerie

Turquerie

14. yüzyılda Balkanlar’a giren, 15. yüzyılda Konstantinopolis’i fetheden, 16. yüzyılda Viyana kapılarına dayanan Osmanlı İmparatorluğu, uzun süre Avrupa’nın korkulu rüyası olmuştur. Ancak 17. yüzyıl sonlarına gelindiğinde imparatorluğun genişlemesi durmuştu.